Mięśnie łydek, ud i pośladków – to one wykonują największą pracę w trakcie jazdy na rowerze. Gdy wjeżdżamy pod górę, dodatkowo „uaktywniają się” mięśnie klatki piersiowej i brzucha. Nieustannie pracują także mięśnie pleców, podtrzymujące i wzmacniające lędźwiowy odcinek kręgosłupa. Niezależnie od tego, czy uprawiamy kolarstwo zawodowo, czy też jeździmy na rowerze amatorsko, jesteśmy narażeni na liczne kontuzje.

 

                                 

 

Jazda na rowerze angażuje całe ciało, a mięśnie i stawy narażone są w czasie intensywnego pedałowania na nieustanne przeciążenia, co sprawia, że bardzo łatwo doznać kontuzji. Lekarze wskazują, że najczęstszą dolegliwością dotykającą osoby zawodowo uprawiające kolarstwo są bóle tzw. pasma biodrowo-piszczelowego, czyli okolicy bocznej kolana, a także okolicy głowy strzałki. Bóle te związane są z ciężką pracą mięśnia pośladkowego wielkiego i mięśnia dwugłowego uda. Równie częste urazy to nadwerężenie odcinka lędźwiowego kręgosłupa, co z kolei związane jest z pozycją przyjmowaną podczas jazdy na rowerze i wystawieniem pleców na działanie warunków atmosferycznych.  Ponadto rowerzystom dokuczają często też nadgarstki, szczególnie na trasach wyboistych lub pokrytych kostką.

1. Rehabilitanci radzą, by miejsca narażone na kontuzje chronić poprzez stosowanie odpowiednio dobranych stabilizatorów. Badania wskazują, że używanie stabilizatorów znacząco zmniejsza ryzyko wystąpienia urazów.
2. Dużą rolę w sprawnym leczeniu kontuzji, a także – w miarę możliwości – w zapobieganiu im, odgrywa współpraca z zawodowym masażystą. Powinien się na nią zdecydować szczególnie ten sportowiec, który myśli o profesjonalnym uprawianiu kolarstwa. Masażyści wykonują nierzadko bardzo mocne masaże, które najczęściej są niezwykle skuteczne. Regularne powtarzanie takich zabiegów ogranicza ryzyko powstawania obciążeń.
3. Osoby trenujące kolarstwo muszą także pamiętać o prawidłowej diecie, która również pomaga w zapobieganiu kontuzjom. Zjedzenie posiłku zbyt obciążającego żołądek może prowadzić do niestrawności i bólów brzucha w trakcie jazdy. Na ok. 2 h przed startem należy spożywać już tylko potrawy półpłynne lub płynne będące źródłem łatwostrawnego białka, węglowodanów złożonych oraz witamin i minerałów. Na trasie kolarz powinien spożywać płynne mieszanki węglowodanowe z dodatkiem witamin i soli mineralnych a także soki owocowe i warzywne. Również po przekroczeniu mety powinien mieć dostęp do takich produktów, aby uzupełnić straty wody oraz elektrolitów a także umożliwić prawidłowy i optymalny proces regeneracji organizmu, czyli przede wszystkim odbudowę glikogenu.
4. Warto pamiętać o dobrej rozgrzewce zarówno przed startem, jak i przed każdym treningiem. Rozgrzewka powinna zaczynać się „na lądzie” od: rozruchu, rozciągania, stretchingu i podskoków. Następnie powinna obejmować spokojne i stopniowe „rozjeżdżenie się” na rowerze.  Po wyczerpującej jeździe na rowerze też warto wykonać kilka ćwiczeń stretchingowych by porozciągać zmęczone mięśnie.
5. Nie należy lekceważyć dobrej suplementacji. Sportowcy regularnie pokonujący duże dystanse na rowerach powinni zażywać preparaty bogate w wapń, glukozaminę, kolagen i kwas hialuronowy. Pozwoli to utrzymać chrząstkę stawową w odpowiedniej kondycji, a także pomoże zachować elastyczne i sprawne stawy.
6. Aby zapobiegać kontuzjom w okresie, gdy jest się na nie najbardziej narażonym, a więc wiosną i latem, gdy pokonuje się na rowerze nawet po kilkaset kilometrów tygodniowo, należy wykorzystać odpowiednio okres jesienno – zimowy. Czas od października do marca powinien być wykorzystany na ćwiczenia siłowe wzmacniające mięsnie ud i łydek, a także ogólnorozwojowe, wpływające korzystnie na rozwój wszystkich możliwych mięśni: od bicepsu i tricepsu począwszy, przez klatkę piersiową i brzuch, aż po mięśnie pleców i pośladków. Dobre zaprawienie się na siłowni zimą gwarantuje latem nie tylko dobrą formę, ale także odporność mięśni na urazy.

 

   MASAŻE I SUPLEMENTY